در بسیاری از موارد، بازدیدکنندگان تجاری به کانادا نیازی به مجوز کار کانادایی ندارند.
بررسی اجمالی
کانادا یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان است که هر ساله هزاران بازدید کننده تجاری کوتاه مدت را به خود جذب می کند. با اقتصاد بازارمحور بینالمللی و عضوی از سازمان همکاری اقتصادی (OECD) و گروه 7 (G7) و همچنین امضاکننده توافقنامه کانادا-ایالات متحده-مکزیک (CUSMA یا قبلاً شناخته شده) به عنوان نفتا)، کانادا تلاش می کند تا اطمینان حاصل کند که بازدیدکنندگان تجاری بین المللی می توانند در سفرهای کاری به کانادا بیایند. بسته به ماهیت کار و همچنین ملیت افراد، بازدیدکنندگان تجاری خاص می توانند بدون نیاز به مجوز کار برای انجام فعالیت های تجاری یا تجاری وارد کشور شوند.
بازدیدکنندگان تجاری به کانادا باید موارد زیر را نشان دهند:
– آنها قصد دارند کمتر از شش ماه بمانند،
– آنها قصد ورود به بازار کار کانادا را ندارند،
– محل اصلی کسب و کار و منبع درآمد و سود خارج از کانادا است،
– آنها اسنادی دارند که درخواست آنها را پشتیبانی می کند و
– آنها شرایط اولیه ورود به کانادا را برآورده می کنند، زیرا آنها:
– داشتن یک سند مسافرتی معتبر مانند پاسپورت،
– پول کافی برای اقامت و بازگشت به خانه داشته باشند،
– برنامه ریزی کنید تا در پایان سفر خود کانادا را ترک کنید، و
– برای کانادایی ها یک جنایت، امنیت یا خطر سلامتی نیستند.
دلایل متعددی وجود دارد که چرا یک فرد ممکن است به عنوان یک بازدید کننده تجاری به کانادا بیاید، از جمله:
– شرکت در جلسات تجاری، کنفرانس ها، همایش ها، نمایشگاه ها و غیره؛
– خرید کالاها یا خدمات کانادایی از طرف یک نهاد خارجی؛
– پذیرش سفارش کالا یا خدمات؛
– ارائه خدمات پس از فروش، به استثنای کار عملی در مشاغل ساختمانی؛
– آموزش دیده شدن توسط یک شرکت مادر کانادایی برای کار در خارج از کانادا؛ و
– آموزش کارمندان یک شرکت تابعه کانادایی یک شرکت خارجی.
بازدیدکنندگان تجاری به کانادا ممکن است به ویزای اقامت موقت (TRV) یا مجوز سفر الکترونیکی (eTA) نیاز داشته باشند.
اجازه دادن به تجار بین المللی برای انجام تجارت در کانادا برای موفقیت اقتصادی مستمر این کشور مهم است. به طور مشابه، کشورهایی که قراردادهای تجاری و مشارکت اقتصادی قوی با کانادا دارند، عموماً به بازدیدکنندگان تجاری کانادایی اجازه میدهند که تا حد امکان راحت وارد کشورهای خود شوند. متقابل بودن ویزا یک جنبه مهم از چشم انداز تجاری و موفقیت اقتصادی کانادا است.
خدمات پس از فروش یا اجاره
تعمیر و سرویس انفرادی، نظارت بر نصاب ها، و راه اندازی و آزمایش تجهیزات تجاری یا صنعتی (از جمله نرم افزارهای کامپیوتری) ممکن است بازدیدکنندگان تجاری در نظر گرفته شوند و به این ترتیب ممکن است به مجوز کار کانادا نیازی نداشته باشند.
راهاندازی شامل نصب عملی که عموماً توسط مشاغل ساختمانی یا ساختمانی مانند برقکارها یا لولهسازها انجام میشود، نمیشود.
این ماده همچنین در مورد افرادی که به دنبال ورود به تعمیر یا خدمات تجهیزات تخصصی خریداری شده یا اجاره شده در خارج از کانادا هستند، اعمال می شود، مشروط بر اینکه این سرویس به عنوان بخشی از قرارداد فروش اصلی یا تمدید شده، قرارداد اجاره/اجاره، گارانتی یا قرارداد خدمات انجام شود.
خدمات پس از فروش و اجاره همچنین شرایطی را در بر می گیرد که در آن قرارداد فروش یا اجاره یا سفارش خرید برای ارتقاء نرم افزار برای کارکرد تجهیزات قبلی فروخته شده یا اجاره شده است. یک سرویس دهنده که برای نصب، پیکربندی یا آموزش نرم افزار ارتقا یافته به کانادا می آید، ممکن است به عنوان بازدیدکننده تجاری در نظر گرفته شود. قرارداد فروش یا اجاره یا سفارش خرید نرم افزار ارتقا یافته، قرارداد جدیدی برای یک محصول جدید است. لطفاً توجه داشته باشید که کارهای ساختمانی و ساخت و ساز عملی مشمول این ماده نمی باشد.
گارانتی یا قرارداد خدمات
برای قراردادهای گارانتی یا خدمات، قراردادها باید به عنوان بخشی از قراردادهای اصلی فروش یا اجاره/اجاره مورد مذاکره قرار گرفته باشند یا اینکه تمدید کننده قرارداد اصلی باشند تا تبعه خارجی به عنوان یک بازدیدکننده تجاری در نظر گرفته شود.
قراردادهای خدماتی که پس از امضای قرارداد فروش یا اجاره/اجاره با اشخاص ثالث مذاکره میشوند مشمول این ماده نمیشوند. در مواردی که کاری که باید در کانادا انجام شود تحت ضمانت نامه نیست، مجوز کار و ارزیابی تأثیر بازار کار (LMIA) به طور کلی مورد نیاز است.
افرادی که بازدیدکنندگان تجاری در نظر گرفته نمی شوند
در شرایطی که یک کارفرمای کانادایی مستقیماً برای خدمات با یک شرکت غیرکانادایی قرارداد بسته است، کارمند شرکت خارجی که خدمات را برای شرکت کانادایی انجام می دهد نیاز به مجوز کار کانادایی دارد.
این وضعیت اغلب در چارچوب توافقنامه کانادا-ایالات متحده-مکزیک (موافقتنامه تجارت آزاد سابق آمریکای شمالی یا نفتا) به وجود می آید. ارائهدهنده خدمات صرفاً به این دلیل که مستقیماً از یک منبع کانادایی پاداش دریافت نمیکند، به عنوان یک بازدیدکننده تجاری در نظر گرفته نمیشود. از آنجایی که قراردادی بین شرکت کانادایی و کارفرمای کارگر خارجی وجود دارد، ورود به بازار کار کانادا وجود دارد. و از آنجایی که کارفرمای خارجی برای خدماتی که ارائه می شود مبلغی را دریافت می کند، به نظر می رسد که کارگر از یک منبع کانادایی پول دریافت می کند. در نتیجه، کارگر را نمی توان یک بازدید کننده تجاری در نظر گرفت.
به عنوان مثال، یک پروژه زیرساختی در کانادا با یک شرکت برنامه ریزی شهری مستقر در ایالات متحده قرارداد می بندد که تیم کوچکی را به کانادا می فرستد تا در محل کار کنند. اعضای تیم در کانادا مشغول به کار هستند و شرکت در حال دریافت غرامت برای مشارکت در پروژه است. بنابراین، اعضای تیم به عنوان بازدیدکنندگان تجاری از کانادا، معیارهای لازم را ندارند.
افرادی که قصد ورود به بازار کار کانادا را دارند ممکن است به مجوز کار موقت نیاز داشته باشند.
افراد دیگری که برای دوره های کوتاه مدت و در شرایط خاص در کانادا کار می کنند ممکن است بدون مجوز کار در کانادا کار کنند، در حالی که لزوماً بازدیدکنندگان تجاری محسوب نمی شوند.
اولین کسی باشید که نظر میدهد!